1968-72
အေဖ့လက္ထက္ ေဒၚစိန္ေအးသားမ်ားသို႔..
အခုတေလာ
DSA ၆၅ ႏွစ္ျပည့္ဆိုၿပီး တင္ေနတဲ့ Post ေတြ ေတြ႔ေနရတာရယ္။ ေမာင္ကေလး ငေပ-ေပသီးတေယာက္လည္း
တေလာက ၁၉ အုပ္စုနဲ႔ သစ္ပင္ေတြစိုက္ၿပီး၊ DSA သြားလည္ေနတာေတြ႔လို႔ “DSA Never
Surrender” ဆိုတဲ့ Motto ေလးကို သတိရမိလို႔ပါ။ အခုေခတ္ေတာ့မသိဘူး၊ အရင္တုန္းက ဗိုလ္ေလာင္းေတြက
“DSA Never Surrender” ဆိုတဲ့ Seal စာသားပါတဲ့လက္စြပ္ေတြကို Intake အလိုက္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၿပီး အမွတ္တရဝတ္ၾကတာ သတိထားမိတယ္။
အေဖေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတာဝန္က်တဲ့ကာလမွာ ေက်ာင္းဆင္းပြဲဆိုရင္ မနက္ပိုင္း Parade နဲ႔ ဆုေပးပြဲ၊
ညဘက္ Dinner၊ ေနာက္ ျပဇတ္၊ အဆို အကေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖၾကတာေတြကို အခုခ်ိန္ထိ သတိရေနဆဲပါ။
အခုလည္း DSA ေက်ာင္းဆင္းပြဲေတြကို အရင္တုန္းကထက္ ဆယ္ဆ မက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ခမ္းခမ္းနားနား
က်င္းပၾကမွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
(၁၉ အုပ္စုနဲ႔ ခရီးသြားေနတဲ့ ေပသီးကို ေမၿမိဳ႕စစ္တကၠသိုလ္ေရာက္ရင္ အေဖ့ပံုေလးရိုက္ခဲ့ေပးပါလို႔ လွမ္းေျပာလို႔ရိုက္လာတာတဲ့၊
Against the light ျဖစ္ေနတာသည္းခံၾကပါေနာ္။)
အေဖက
စစ္သားေပမဲ့ အႏုပညာဝါသနာပါတယ္။ မိသားစုဆံုတဲ့ ရာသီဥတုေကာင္းတဲ့ ညေတြဆိုရင္ သီခ်င္းေတြ
သံၿပိဳင္ဆိုၾက၊ ကၾကေပါ့။ တခါတေလ DSA Officer Mess မွာ အန္ကယ္ေက်ာ္ဝင္း -ေဒါက္တာေက်ာ္ဝင္း(UK သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း)
က တီး၊ မလံုးတို႔က Key မကိုက္တဲ့အသံေတြနဲ႔ ျမမန္းဂီရိဆိုၾက၊ ကၾက ေပ်ာ္စရာႀကီးပါဘဲ။
အေဖက မိလံုးကိုဆို ေက်ာင္းဆင္းပြဲျဖစ္ျဖစ္၊ သႀကၤန္ျဖစ္ျဖစ္ က ခိုင္းတာ။ ေမာင္ေလးေတြကေတာ့အားေပးတယ္..ပံုပမာအက
ဆိုၿပီး ယိမ္း က ေတာ့ မိလံုးနဲ႔ ပံုမလာယိမ္းတဲ့..မေလးလက္ခတ္သံ
သီခ်င္းနဲ႔ က ေတာ့..မိလံုးအီးေပါက္သံတဲ့..အဲ့လို..အားေပးတာ။
ကိုေဝလင္းေအာင္ရဲ႕ 14 Intake ဗိုလ္ေလာင္းဘဝမွာ အေဖကေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၊ မၾကည္နဲ႔ မလံုး
သမီးပ်ိဳ ၂ ေယာက္နဲ႔ ဆိုေတာ့၊ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေပါ့.. သူ႔ထက္ ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ဗိုလ္ေလာင္းေတြက..
အကို႔ကို အကို..အကိုနဲ႔ ေခၚၾကတာ။ အေဖ့ကိုေတာ့ ဒိသာပါေမာကၡႀကီးလို႔ မၾကားတၾကားေခၚၾက၊
ကထိန္ ဒိုးပတ္ၿပိဳင္ပြဲေတြရဲ႕ သံခ်ပ္ေတြမွာလည္း “သမီးရွိတဲ့ ေဖေဖေတြ..ဒက္ဒီေခၚပါရေစ..”
ဆိုၿပီးေျဗာင္ ေလာင္ၾကတာ။ ဗိုလ္ေလာင္းေတြက တႏွစ္လံုးေအာင့္ထားတဲ့ Frustrations မေၾကနပ္သံေတြကအစ..ဆရာ၊
ဆရာမေတြ အလယ္ထား၊ အခ်င္းခ်င္းေနာက္ၾကတာေတြအဆံုး သံခ်ပ္နဲ႔ ရင္ဖြင့္ၾကတဲ့သေဘာပါဘဲ။ အဲဒီေခတ္က
လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ သီခ်င္းေတြကိုလည္း စာသားေတြေျပာင္းၿပီးဆိုၾကတာ။ တခ်ိဳ႔ကို အခုထိမွတ္မိေနဆဲပါ။
ဗထူး
OTS အရာရွိသင္တန္းေက်ာင္းမွာ အေဖ ဒုေက်ာင္းအုပ္တာဝန္က်တုန္းက ေလ့က်င့္ေရးရုပ္ရွင္ေတြကို
႐ုပ္ရွင္မင္းသားဗိုလ္ဘကိုနဲ႔ တြဲၿပီး ထုတ္လုပ္ဖူးတယ္။ တပ္ထဲကရဲေဘာ္ေတြအတြက္ စစ္သားေတြနဲ႔
ပတ္သက္တဲ့ အဂၤလိပ္ရုပ္ရွင္ဇတ္ကားေတြကို ျမန္မာသံ Dubbed လုပ္တာ၊ စာတမ္းထိုးတာေတြလည္း
လုပ္ေပးခဲ့တာမွတ္မိပါတယ္။ Guns of Navarone နဲ႔ The Thin Red Line စစ္ကားေလာက္ဘဲ မွတ္မိေတာ့တယ္။
အေဖ ေလ့က်င္းေရးညႊန္ၾကားေရးမွဴး DMT ျဖစ္ေတာ့ တံတားေလး စိတၱဇေဆးရံုေရွ႕မွာေလ့က်င့္ေရးရုပ္ရွင္-တိုက္မီးခိုးေရာင္ေလးရွိတယ္ေလ။ (အခုေတာ့ မရွိေတာ့ဘူးလားမသိ) အဲဒီမွာ ေသာၾကာေန႔ညဆို
အဂၤလိပ္ရုပ္ရွင္ေတြျပပါတယ္။ အထူးသျဖင့္..စစ္ကားေတြျပတာေပါ့။ အေဖက အဲဒီရုပ္ရွင္ေတြထဲကေန
သင့္ေတာ္တာေရြးၿပီး ဘာသာျပန္ျပတယ္ ထင္ပါရဲ႕။
မလံုးတို႔
DSA မွာေနတုန္းက စာေရးဆရာေတာင္တြင္းကေအာင္သင္း က ျမန္မာစာဌာနမွာ ကထိကေပါ့။ ဦးၿမိဳင္သန္႔က
ဌာနမွဴးထင္ပါရဲ႕။ ဆရာေအာင္သင္းနဲ႔ ေက်ာင္းဆင္းပြဲအတြက္ ျပဇတ္တိုက္ၾက၊ သႀကၤန္အတြက္္
အကတိုက္ၾက၊ အဆိုအတီးတိုက္ၾကနဲ႔ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက မေအးႏြဲ႔သိန္း (ကိုခင္ေမာင္ျမင့္-ေလဇနီး)နဲ႔ လည္း အတူတူကခဲ့ဘူးတယ္။ Chemistry
ဌာနက ဆရာဦးခ်ိဳခ်ဳိနဲ႔ ဇနီးေဒၚလွလွညြန္႔၊ ၊ အန္ကယ္လွရွိန္၊ အန္တီေဒၚရီရီေမတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ၊
ဆံုးသြားတဲ့ ေနဝင္းေမာင္ရဲ႕ မိဘေတြ၊ အန္ကယ္ဦးသန္းေဆြ၊ အန္တီမခင္ၾကည္တို႔ မိသားတစုလံုး၊
အန္ကယ္တင္ခ တို႔လည္းပါတယ္၊ အန္တီေဒၚရီရီေမက မိန္းကေလးလိုဝတ္ သရုပ္ေဆာင္မယ့္ ဗိုလ္ေလာင္းကို
တင္တုပါဝတ္ခိုင္းတာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ ျပဇတ္ထဲမွာ လက္တိုလက္ေတာင္း ခိုင္းတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕
နံမည္က ေအာင္ထူး၊ ဒုေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနံမည္က ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ထြန္း၊ ဇတ္တိုက္ေတာ့
ေအာင္ထြန္းလို႔ မွားမေခၚမိေစနဲ႔ဆိုၿပီး သတိေပးၾကတာလည္း မွတ္မိတယ္။ သႀကၤန္သီခ်င္းေတြဆို
ျမန္မာ့အသံက မလႊင့္ရေသးခင္ DSA သၾကၤန္အတြက္ သီးသန္႔ေပးသံုးခဲ့ဘူးပါတယ္။ မွတ္ၪာဏ္ကလည္း
ေက်ာင္းစာေတြသာ ဘာတလံုးမွမသိေတာ့တာ။ အဲဒီသီခ်င္းေတြကို အခုအခ်ိန္ထိ အစအဆံုးဆိုႏိုင္ေသးတယ္။
သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဆရာေအာင္သင္း ကိုယ္တိုင္စပ္ေပးတတ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းဆင္းပြဲတခုအတြက္
ျပဇတ္မွာသံုးဖို႔ ဆရာေအာင္သင္းက သီခ်င္းတပုဒ္ေရးေပးပါတယ္။ အေဖက အဲဒီသီခ်င္းကို သိပ္သေဘာက်တယ္ေလ။
DSA Never Surrender - စစ္တကၠသိုလ္ဘယ္ေတာ့မွလက္နက္မခ် ဆိုတဲ့ သီခ်င္းပါ။ မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့..
“ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို
ႀကိဳးပမ္းလို႔ တည္ေဆာက္ေပသည္
ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ၾက၊
သားေကာင္းအာဇာနည္
ဒို႔ေျပ၊
ဒို႔ေျမ၊ ေၾကြးေက်ာ္လို႔ ကာကြယ္စြန္႔စားသည္
ရာဇဝင္ကို
သူတို႕ေသြးနဲ႔ေရးလို႔ ေျပာင္းခဲ့သည္
တာဝန္ကိုယ္စီ၊
ငါတို႔ထမ္းကာစြမ္းေဆာင္ၾကမည္
ဇြဲသတၱိ
ခိုင္မာသည္
(စစ္တကၠသိုလ္..ဘယ္ေတာ့မွ..လက္နက္မခ်..)
..၃ ခါေၾကာ့..
အဓိဌာန္ျပဳမည္၊
အဓိဌာန္ျပဳသည္၊
ေယာက်္ားဘသား၊
ေမာ္ကြန္းတြင္ေစမည္။”
တစြန္းတစမွတ္မိတာေလးကေတာ့..ဖက္စစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ဖို႔
စစ္သားစုေဆာင္းတဲ့အခန္းမွာ..ပိုၿပီးေပ်ာ္ဖို႔ရယ္..ဒို႔ဂ်ီးေဒၚႀကီးကိုပါ ငါေပးမယ္…ယူမယ္..ယူမယ္..
အေဖတို႔ေခတ္္က
စစ္သားႀကီးေတြဆိုတာ စည္းစံနစ္က်က်၊ သိကၡာရွိရွိ၊ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အဂတိကင္းကင္းနဲ႔
ဘဝကိုျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတာပါ။ တခ်ိန္က ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသက္ ေသြး၊ ေခၽြးေတြနဲ႔ ရင္းခဲ့ၾကတဲ့
တပ္မေတာ္သားႀကီးေတြရဲ႕ မ်က္နွာကိုေထာက္ၿပီး ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးကို ဘယ္လိုအဖတ္ဆယ္ၾကရင္
ေကာင္းမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားၾကဖို႔အခ်ိန္တန္ၿပီလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဆရာမႀကီးလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။
ႏိုင္ငံတကာက အျပစ္တင္ခံေနရတာကလည္း မေျပးေသာ္လည္း ကန္တဲ့ေျခရာကေတြ႔ေနရေလေတာ့..ဒီေန႔
သတင္းတပုဒ္ ဘာသာျပန္ရပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို အမ်ားကဒီလို ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိပါတယ္တဲ့။
“People want a clean
Tatmadaw that is not tainted by business issues. They want a professional
Tatmadaw that is focus on defense and not on conflicts with other ethnic
groups. They want the unified Tatmadaw that brings together all
different ethnic groups. Moreover people
want the Tatmadaw that is a Guardian of the Nation not guards to the Generals.”
တပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မေကာင္းသတင္းေတြကို မၾကားရေတာ့ဘဲ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕
အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ေစာင္ေရွာက္တဲ့၊ ျပည္သူလူထု ယံုၾကည္အားကိုးရတဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕
သတင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ေျပာခ်င္၊ ျမင္ခ်င္၊ ၾကားခ်င္လွပါဘိေတာ့တယ္..စစ္တကၠသိုလ္ ဘယ္ေတာ့မွလက္နက္မခ်ဆိုတာ
ျပည္သူလူထုရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္ဆိုတဲ့ အဓိဌာန္ကို
အခိုင္အမာပိုက္ေထြးထားဖို႔လို႔ ယူဆရင္း…(အသာဆဲၾကပါကုန္ေလာ့)။
